Wyrzeczenie zawsze dokonuje się w umyśle, a nie dzięki ucieczce w odludne miejsce lub porzucenie swoich obowiązków. Najistotniejszym jest zobaczyć, że umysł zamiast na zewnątrz, kieruje się do wewnątrz.
*
Wyrzeczenie nie ma nic wspólnego z odrzuceniem stroju, więzów rodzinnych, domu, itp., lecz związane jest z wyrzeczeniem się pragnień i przywiązań. Nie ma potrzeby, abyś rezygnował ze swojej pracy, wystarczy, abyś poddał się Bogu.
*
Dla prawdziwego wielbiciela Boga dużo lepszym sposobem niż wyrzeczenie jest wyrażanie swej miłości i uczuć. Dzięki temu nie ma on poczucia, że ucieka z domu, a w odpowiednim momencie sam “odpadnie” niczym dojrzały owoc spadający z drzewa.
*
Wyrzeczenie i realizacja są tym samym. Stanowią tylko różne aspekty tego samego stanu. Porzucenie nie-jaźni jest wyrzeczeniem. Trwanie w Jaźni jest wiedzą (jnana). Jedno jest negatywnym a drugie pozytywnym aspektem tej samej prawdy.
*
Wyrzeczenie jest rezygnacją z ego. Jest to nie tylko oddanie swego majątku, ale również zrezygnowanie z bycia jego właścicielem.
*
Jedyna wolność jaką posiadasz, to możliwość skierowania umysłu do wewnątrz i tam wyrzeczenie się działania.