P: Jaka powinna być praktyka początkującego?
M: Umysł może się uspokoić tylko poszukując odpowiedzi na pytanie „Kim jestem?”. Myśl „Kim jestem?” niweczy wszystkie pozostałe myśli, w końcu zaś sama spala się, podobnie jak kij służący do grzebania w ognisku pogrzebowym. Przy pojawianiu się innych myśli nie należy iść ich tropem, lecz pytać „Dla kogo one się pojawiły?”.
Jakie to ma znaczenie, że pojawia się tak wiele myśli? Jeśli w momencie powstawania każdej myśli, uważnie zadać sobie pytanie: „Dla kogo pojawiła się ta myśl?”, to odpowiedź brzmi tak samo: „Dla mnie”. Jeśli natychmiast potem zapytać „Kim jestem?”, to umysł powróci do swojego źródła [ATMANA], a sama myśl uspokaja się. Podczas powtarzania tej praktyki umysł uzyskuje moc przebywania w swoim źródle.
Chociaż skłonności do przedmiotów [obiektów] zmysłowych, zgromadzone w niepamiętnej przeszłości, pojawiają się, podobne do fal oceanu, to wszystkie znikną, gdy medytacja prawdziwej natury stanie się bardziej intensywna.
Należy bez wahań utrzymywać skupioną uwagę na „ja”, nie pozwalając sobie na wątpliwości, czy można zniweczyć te wszystkie skłonności i pozostać ATMANEM
Foto: Sadhu – wieloletni przyjaciel Ramany Maharshi
Biblioteka w Ramanashramam Tiruvannamalai
