Pytanie: Jak Realizację uczynić możliwą?
M: Istnieje absolutne JA, z którego, jak z ognia, pojawia się iskra. Nazywa się ona ego. Człowiek niewiedzący, wraz z pojawieniem się, utożsamia ego z samym sobą. Ego nie jest w stanie pozostawać niezależne od więzi z obiektami poznania.
Więź ta jest adżnianą czyli niewiedzą, i jej zniweczenie jest celem naszych wysiłków. Jeśli skłonność ego do utożsamiania się z przedmiotami (obiektami) zostanie zniweczona, to następuje oczyszczenie i ego pogrąża się w źródło Jaźni. Błędne jest utożsamianie się z ciałem myśląc: dehatma buddhi [„Ja jestem ciałem”]. To utożsamienie musi zniknąć, zanim rezultat stanie się pozytywny.
Czyste „JA” jest doświadczane w przerwach pomiędzy dwoma stanami lub dwoma myślami. Ego podobne jest do robaka, który wypuszcza jeden kęs dopiero wtedy, gdy załapie drugi, a jego prawdziwa natura zostaje poznana wówczas, gdy pozbawiona jest kontaktu z przedmiotami (obiektami) bądź myślami.
To upiorne ego, pozbawione formy, zaczyna swoje istnienie, jeśli zdoła zawładnąć formą; władając formą, zachowuje postać; tucząc się zawładniętymi formami, rośnie; pozostawiając jedną formę, przywiera do następnej; a kiedy jest poszukiwane, rzuca się do ucieczki.
Ego pojawia się jako pierwsza osoba liczby pojedynczej, w postaci „Ja jestem ciałem”, lecz następnie pojawiają się kolejne [ty, wy, on, oni itd.]. Jeżeli, podczas badania prawdziwości pierwszej osoby, ego zostanie zniweczone, to kolejne również przestaną istnieć, zaś właściwa natura człowieka zajaśnieje jako Jedność, ujawniając autentyzm podmiotu JA.