Szanowni Logonauci, oto nasze spostrzeżenia po kontemplacji zalecanych przez Watykan zmian dotyczących Imienia Bożego w liturgii Kościoła Katolickiego. Podajemy je w kolejności od informacji do konkluzji.
PRASA
Tygodnik Powszechny 11.09.2008 Joanna Brożek BÓG BEZ IMIENIA W ostatnich latach do liturgii zakradła się praktyka wypowiadania Imienia Boga. Powinna ona zniknąć – czytamy w dyrektywie Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów.
NIE dla Jahwe. Bóg to Adonai. Tak w dużym uproszczeniu można podsumować treść dokumentu. Prefekt watykańskiej Kongregacji kard. Francis Arinze przesłał do wszystkich konferencji episkopatu na świecie rozporządzenie, zgodnie z którym na polecenie Papieża w obrzędach liturgii należy unikać stosowanego dotąd biblijnego imienia Boga: Jahwe. Zamiast niego, w trzeba używać odpowiednika żydowskiego słowa Adonai, czyli Pan.
Co to oznacza w praktyce? „Jahwe”, zgodnie z dyrektywą, ma zniknąć z liturgii słowa, pieśni kościelnych i modlitw, oraz z tekstów i przekładów biblijnych gdzie dotąd używano Starotestamentalnego tetragramu JHWH . O ile w polskiej liturgii nie stwarza to problemów – Boga określa się tu mianem „Pan”, to spore kłopoty będą mieli Amerykanie. „W niedalekiej przyszłości Katolicki Kościół w Stanach Zjednoczonych nie będzie mógł już chwalić Boga w swoich tradycyjnych pieśniach” – pisze z nostalgią Waszyngtoński „Catholic”.
Gazeta sporządziła listę pieśni kościelnych na indeksie. Większość z nich rozpoczynają słowa: „Będę chwalił Jahwe”(I will Bless Yahweh), czy „Jesteś blisko Jahwe” (You are near Yahweh). Ojciec Ronald E.Brassard z jednej z Waszyngtońskich parafii wypowiadając się na łamach „Catholic” podkreśla, że „decyzja Papieża nawiązuje do tradycji Starego Testamentu i jest dobra. Pokazuje, bowiem wielką wrażliwość Kościoła Katolickiego na naszych Braci Żydów.”
W liście skierowanym do biskupów Stolica Apostolska przypomina, że zgodnie z hebrajską tradycją imię Boga ma pozostać niewypowiedziane. W obszernym uzasadnieniu kard. Arinze podkreśla, że Żydzi unikali wypowiadania imienia Boga, uważając je za zbyt święte. Używano, więc tetragramu składającego się z czterech spółgłosek – JHWH. Hebrajskie określenie dostało się do greckiego przekładu Starego Testamentu, tzw. Septuaginty, i funkcjonowało na przemian ze słowem Kyrios (Pan). Jednak w żadnym ze znalezionych rękopisów Nowego Testamentu tetragram już się nie pojawia. W późniejszych wersjach greckiej Septuaginty w miejsce tetragramu wstawiano wyrazy Kyrios (Pan) oraz Theos (Bóg). Łacińska Wulgata, pierwszy oficjalnie uznany przekład katolicki – we wszystkich miejscach imię Boga zastępuje słowami Dominus (Pan) oraz Deus (Bóg).
Watykańska instrukcja mówi, że teksty liturgiczne powinny trzymać się dokładnie tekstu Pisma Św., tak, aby Słowa Boga „były przechowane i przekazane w sposób wierny i integralny”. Tymczasem „w ostatnich latach zakradła się praktyka wypowiadania Imienia Boga. Takie praktyki powinny zniknąć z liturgii”.
Wśród argumentów członkowie Kongregacji ds. Kultu Bożego przywołują także określenia, jakich używał św. Paweł. „Pisząc o boskości Chrystusa, Apostoł zawsze stosuje zwrot »Pan«, mówiąc o Bogu. (…) Chrześcijanie nigdy nie używali imienia Jahwe. Chrystus w Nowym Testamencie jest ukazany, jako Adonai. Takie tłumaczenie jest też niezbędne dla zrozumienia Jego boskiej tożsamości” – czytamy w dokumencie.
Dla wzmocnienia efektu listu kard. Arinze nawiązuje do wydanej w 2001 roku Instrukcji „Liturgiam authenticam” o stosowaniu języków narodowych przy wydawaniu ksiąg rzymskiej liturgii. Przytacza obszerny „wciąż aktualny, lecz zapomniany” fragment artykułu 41 Instrukcji: „zgodnie z niepamiętną tradycją, również w przekładzie »Septuaginty«, imię Boga wszechmogącego, wyrażone po hebrajsku przez święty tetragrammat, po łacinie wyrazem »Pan«, w każdym języku narodowym należy oddać wyrazem o tym samym znaczeniu”.
*** Podczas gdy w kwestii szykujących się zmian w liturgii gorączkują się Amerykanie (biskupi wystosowali specjalny list w tej sprawie uspokajając, że „Watykan nic nie chce przeprowadzić siłą”, a nowe zasady „stwarzają tylko okazje do pogłębienia katechezy o świętości Boga”), w Europie panuje w tej kwestii zupełny spokój.
List prefekta Kongregacji ds. Kultu Bożego wraz z dyrektywami o „Stosowaniu Imienia Boga w Liturgii Świętej” leży od kilku tygodni również na biurku przewodniczącego Episkopatu Polski. „Leży, został przeczytany przez metropolitę przemyskiego. I na razie tyle” – komentuje ks. Józef Kloch, rzecznik Konferencji Episkopatu Polski.
*** WATYKAN ZMIENIA IMIę BOGA www.onet.pl 12.09.2008
NIE dla Jahwe. Bóg to Adonai. Tak w dużym uproszczeniu można podsumować treść dokumentu. Prefekt watykańskiej Kongregacji kard. Francis Arinze przesłał do wszystkich konferencji episkopatu na świecie rozporządzenie, zgodnie z którym na polecenie Papieża w obrzędach liturgii należy unikać stosowanego dotąd biblijnego imienia Boga: Jahwe – donosi "Tygodnik Powszechny". Zamiast niego, trzeba używać odpowiednika żydowskiego słowa Adonai, czyli Pan. W liście skierowanym do biskupów Stolica Apostolska przypomina, że zgodnie z hebrajską tradycją imię Boga ma pozostać niewypowiedziane.
"Jahwe", zgodnie z dyrektywą, ma zniknąć z liturgii słowa, pieśni kościelnych i modlitw, oraz z tekstów i przekładów biblijnych, gdzie dotąd używano Starotestamentalnego tetragramu JHWH. W polskiej liturgii nie będzie problemów, ponieważ Boga określamy mianem "Pan". Ale już Amerykanie będą mieli spore kłopoty.
Waszyngtoński magazyn "Catholic" sporządził listę pieśni kościelnych na indeksie. Większość z nich rozpoczynają słowa: "Będę chwalił Jahwe" (I will Bless Yahweh), czy "Jesteś blisko Jahwe" (You are near Yahweh).
Ojciec Ronald E.Brassard z jednej z Waszyngtońskich parafii wypowiadając się na łamach "Catholic" podkreśla, że "decyzja Papieża nawiązuje do tradycji Starego Testamentu i jest dobra. Pokazuje, bowiem wielką wrażliwość Kościoła Katolickiego na naszych Braci Żydów".
*** internauta nick Michał, z Forum Tygodnika Powszechnego w artykule najpierw opisano jak w miejsce tetragramu nadgorliwi przepisywacze i tłumacze zaczęli wstawiać formy zastępcze takie jak Pan i Bóg a następnie pojawia się zdanie, że teksty liturgiczne powinny trzymać się dokładnie wersji oryginalnej – a więc tej w której był tetragram w Polsce wypowiadany jako Jahwe lub współcześnie – Jehowa. gdzie więc – zapytuję – logika osób nakazujących obecnie wymazać całkowicie imię własne Boga?? Gdzie ten powrót do oryginału… zapominają zdaje się o ostatnich słowach wieńczących Pismo Święte: Obj. 22:18-19 "Ja świadczę każdemu, kto słyszy słowa proroctwa tego zwoju: Jeżeli ktoś doda coś do tych rzeczy, Bóg doda mu plag zapisanych w tym zwoju; a jeżeli ktoś odejmie coś ze słów zwoju tego proroctwa, Bóg odejmie jego dział w drzewach życia i w mieście świętym rzeczach opisanych w tym zwoju".
*** Szanowni Logonauci, pozostaje nam zatem odwołać się do zdrowego rozsądku i zapytać: Czy Watykan wziął pod uwagę, że Kościół Katolicki podjął, po raz pierwszy w swoich dziejach, starania o wymazanie Imienia Bożego, którym sygnowany jest Akt Przymierza ?
Nie znamy odpowiedzi na to pytanie. I zapewne nie poznamy jej nigdy. Ale wiemy, że są tylko dwie możliwości: 1. Watykan i jego Najwyższy Hierarcha nie wiedzą co robią, a tym samym nie są w stanie przewidzieć skutków EKWIWALENCJI MAGICZNEJ, którą to oni sami, a nie Bóg, powołali do istnienia. 2. Watykan i jego Najwyższy Hierarcha wiedzą co robią, a tym samym muszą postarać się o przyzwolenie Boga na zaistnienie EKWIWALENCJI MISTYCZNEJ, którą zechce On sygnować innym Imieniem.
albowiem: BIBLIA: A Mojżesz rzekł do Boga: Gdy przyjdę do synów izraelskich i powiem im: Bóg ojców waszych posłał mnie do was, a oni mnie zapytają, jakie jest imię jego, to co im mam powiedzieć? A Bóg rzekł do Mojżesza: Jestem, który jestem (אֶהְיֶה אֲשֶׁר אֶהְיֶה). I dodał: Tak powiesz do synów izraelskich: Jahwe posłał mnie do was. I mówił dalej Bóg do Mojżesza: Tak powiesz synom izraelskim: Pan (יהוה), Bóg ojców waszych, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba posłał mnie do was. To jest imię moje na wieki i tak mnie nazywać będą po wszystkie pokolenia. (Wj 3,13-15 BW)
