DZIEŃ JOGI KLASYCZNEJ
10 sierpnia Anno Domini
Paul Brunton – autor Ścieżkami Jogów
* Dzień Jogi Klasycznej w Polsce. Inicjowany przez Szkołę Jogi Klasycznej Ramadanom w 1984 roku. JOGA [yoga] – od słowa yuj czyli ujarzmiać, okiełznać – jest tradycją duchowej dyscypliny, praktykowanej podczas ziemskiej wędrówki człowieka. Joga ma na celu – poprzez stosowną higienę codzienności oraz stosowne ćwiczenia psychofizyczne – odnalezienie prawdy o naturze umysłu i tym samym rzeczywistego celu istnienia ziemskiego; a następnie urzeczywistnienie samoświetlnej Jaźni, na najwyższym z możliwych dla istoty ludzkiej poziomie. Na Zachodzie joga postrzegana jest jako hinduistyczny sposób praktykowania wierzeń religijnych, a wiele zachowań ludzi Zachodu wskazuje na to, ze takie widzenie jogi jest uzasadnione. W istocie rzeczy, Joga Klasyczna jest systemem filozoficznej praktyki w procesach poznania Rzeczywistości; i jako taka nie jest ani teistyczna, ani ateistyczna. Fundamentalne znaczenie dla Jogi Klasycznej ma dzieło YOGASUTRA (Aforyzmy o Jodze) przypisywane mędrcowi Patańdźalemu. Dla współczesnego praktyka Jogi pomocna jest Atmavichara czyli Wnikanie w Jaźń – system poznawczy, który urzeczywistnił a następnie przekazał Ramana Maharshi. O ile jednak na Wschodzie joga praktykowana jest w przyjaznym środowisku i w oparciu o stosowne nawyki (w tym żywieniowe), a także jest akceptowana społecznie, o tyle na Zachodzie praktyka jogi obserwowana jest z nieufnością. Agresywne przekonanie cywilizacji zachodniej o własnej wyższości oraz wynikające z tej zarozumiałej pewności siebie nawyki społecznego funkcjonowania zakłócają naturalny tok praktyki duchowej człowieka. Zapewne dlatego joga została przez zachodni kult ciała sprowadzona do hatha-jogi czyli ćwiczeń psychofizycznych, wykorzystywanych dla egzystencjalnych potrzeb zachodniej cywilizacji. Jest tutaj traktowana jako sposób jeszcze jednej cielesnej zabawy w istnienie. Natomiast w filozofii Jogi Klasycznej ciało postrzegane jest jako doskonałe narzędzie ujmowania rzeczywistości i skutecznego wnikania w Harmonię Sfer. Nieliczni więc wiedzą, że w Polsce filozof i praktyk jogi klasycznej Leon Cyboran dokonał kongenialnego przekładu Jogasutr Patańdźali (wyd.PWN, BKF 1986). Logonia publikuje kolejne dzieła i omówienia Jogi Klasycznej, starając się przyjść z pomocą autentycznym praktykom kultury duchowej.