WOJOWNIK ŚWIATŁA
Zastanawiamy się nad sytuacją Samotności, którą coraz dotkliwiej odczuwają ludzie wartościowi.
Nadszedł czas, gdy człowiek będzie całował ślady stóp Człowieka.
Nawet jeśli będzie gdzie i za co kupić, to przełamanie chleba z kimś bliskim będzie problemem.
To sytuacja powszechna.
Jesteśmy sobie potrzebni.
Oczekiwanie, że ktokolwiek nam coś da lub załatwi jest jałowe i pozbawione sensu.
Wspólnotę tworzy się realnymi działaniami, konkretnym wsparciem.
1. niższe podporządkuj wyższemu
przemijające „ wiecznemu
prywatne „ społecznemu
drugorzędne „ głównemu
zmysłowe „ rozumnemu
przyjemne „ koniecznemu
osobiste „ ogólnoludzkiemu
2. Opieraj się tylko na zasadach i ideach. Grzebanie się w pyle faktów i zdarzeń pozostaw ludziom gromadnym.
3. Wyłącz czas z planu twojej twórczości. Budowniczy Świątyni nie liczy lat ziemskich i nie dba o termin ukończenia Świątyni, a jedynie czuwa nad tym, by budowa trwała nieustannie. Świątynia jest w Tobie, postrzegaj ją jako proces poznawania Siebie w historii twojej duszy.
4. Nie lękaj się, bądź heroicznie odważny! Dla Wojowników Światła – niemożliwe nie istnieje. Granice uznawane są tylko przez ludzi gromadnych.
5. Współdziałaj w wypełnieniu się Proroctw. W nich Profeci wskazali cele i wytyczyli drogi. Stań przy nich, ramię przy ramieniu, skupienie w skupieniu.
6. Twoimi braćmi i siostrami są twoi Współwędrowcy. Twoi synowie i córki – to uczniowie i uczennice Ducha. Wojownik Światła uznaje tylko rodzeństwo Ducha.
7. Odwołuj się do wsparcia Nauczycieli Duchowych. Chroń swojego Nauczyciela.
Jeśli twoi bliscy nie chcą iść Razem z Tobą, to odtąd będziesz kroczyć sam. I ręka Twoja nie powinna zadrżeć, gdy im otworzysz drzwi.
Niech ludzie gromadni idą do ludzkich gromad. Pozostań w Świątyni, nawet gdybyś miał tam sam jeden dbać o czystość, spełniać codzienny rytuał i być gotów na przyjęcie istot Wspólnoty Ducha.