Sarada Devi
Urodzona 22 grudnia 1853 w Jayrambati, Zachodni Bengal, Indie
Zmarła 20 lipca 1920 w Kalkucie
Sarada Devi, znana także jako Święta Matka. Według pojęć europejskich była żoną Ramakrishny, autentycznego ale też legendarnego bengalskiego Guru (18.02.1836 – 16.08.1886), nauczyciela słynnego Swamiego Vivekanandy. Sarada Devi, według tradycji hinduistycznej, dla Ramakrishny pełniła godność Shakti – boskiej małżonki świętego Nauczyciela. Zgodnie z obowiązującym w Indiach zwyczajem, przyszli małżonkowie zostali zaręczeni, gdy Sarada jeszcze była dzieckiem. W wieku 18 lat opuściła dom rodzinny w Jayrambati, aby połączyć się z mężem, który mieszkał w Dakshineswar, w pobliżu Kalkuty. Nie wiedziała, że przeznaczony jej małżonek jest wielkim Guru, który poświęcił swoje ciało i umysł Najwyższemu i prowadził życie mnicha. Przyjął on Saradę serdecznie i powiadomił ją o swojej postawie i decyzji. Zaproponował, by unieważnić decyzję rodziny, na co pozwalała szczególna sytuacja i okoliczności życia przyszłego męża.
Sarada wspomina: Przepłakałam całą noc i rozchorowałam się. Czułam, że jestem w dziwnej, ale bardzo ważnej sytuacji. Mój przyszły mąż opiekował się mną troskliwie. Pewnego dnia zapytał mnie, dlaczego przybyłam, aby się z nim połączyć? Odpowiedziałam, że chciałam pomagać mu w jego drodze, którą wybrał, ale nie wiedziałam, że oznacza to całkowite wyrzeczenie się naturalnych życiowych więzów w imię oddania się Najwyższemu Atmanowi. Ramakrishna powtórzył propozycję unieważnienia kontraktu rodzinnego. Po tygodniu rozmyślań zostałam Jego żoną-mniszką, poprosiłam, aby zechciał przyjąć mnie jako żonę-uczennicę. Sarada Devi służyła Ramakrishnie, wspólnocie Jego uczniów i rytuałom nauczania przez całe swoje życie.
Miała wyjątkowy przywilej: Ramakrishna częstokroć pogrążał swój umysł i ciało w stan Nirvikalpa Samadhi, w którym jog może przebywać – za życia – nieprzerwanie około tygodnia, potem funkcje życiowe ustają. Uczniowie bali się, że Mistrz w tym stanie kiedyś odejdzie. Ramakrishna nauczył Saradę mantry, którą Jego Shakti szeptała mu do ucha i Nauczyciel powoli odzyskiwał kontakt z ziemskimi sprawami.
Małżonek odszedł jednak, kiedy Sarada miała 33 lata. Wspólnota powierzyła Jej duchowe przewodnictwo. Sarada kontynuowała religijne kapłaństwo Małżonka, służąc jako przewodnik i natchnienie organizacji jogicznej zwanej Misją Ramakrishny. Ukochany uczeń Ramakrishny, Swami Vivekananda, ponieważ był mężczyzną oraz słynnym na całym świecie filozofem i praktykiem Jogi, miał znaczne wpływy religijne i polityczne w Kalkucie. Ale Sarada Devi pozostała zwierzchnikiem wspólnoty religijnej w Dakshineswar. Przed swoją śmiercią Ramakrishna zalecił uczniom, aby traktowali Saradę jak swoją Duchową Matkę. Sarada była tak stanowczą, mądrą przewodniczką i doradczynią, że pozyskała posłuch, wdzięczność i miłość otoczenia. Zalecenie Nauczyciela jest więc respektowane do dziś. Widzieliśmy na własne oczy, w Misji Ramakrishny w Poonie, jaką dobrotliwą czcią otaczana jest postać i pamięć Matki Sarady Devi.
Sarada wspomina: Przepłakałam całą noc i rozchorowałam się. Czułam, że jestem w dziwnej, ale bardzo ważnej sytuacji. Mój przyszły mąż opiekował się mną troskliwie. Pewnego dnia zapytał mnie, dlaczego przybyłam, aby się z nim połączyć? Odpowiedziałam, że chciałam pomagać mu w jego drodze, którą wybrał, ale nie wiedziałam, że oznacza to całkowite wyrzeczenie się naturalnych życiowych więzów w imię oddania się Najwyższemu Atmanowi. Ramakrishna powtórzył propozycję unieważnienia kontraktu rodzinnego. Po tygodniu rozmyślań zostałam Jego żoną-mniszką, poprosiłam, aby zechciał przyjąć mnie jako żonę-uczennicę. Sarada Devi służyła Ramakrishnie, wspólnocie Jego uczniów i rytuałom nauczania przez całe swoje życie.
Miała wyjątkowy przywilej: Ramakrishna częstokroć pogrążał swój umysł i ciało w stan Nirvikalpa Samadhi, w którym jog może przebywać – za życia – nieprzerwanie około tygodnia, potem funkcje życiowe ustają. Uczniowie bali się, że Mistrz w tym stanie kiedyś odejdzie. Ramakrishna nauczył Saradę mantry, którą Jego Shakti szeptała mu do ucha i Nauczyciel powoli odzyskiwał kontakt z ziemskimi sprawami.
Małżonek odszedł jednak, kiedy Sarada miała 33 lata. Wspólnota powierzyła Jej duchowe przewodnictwo. Sarada kontynuowała religijne kapłaństwo Małżonka, służąc jako przewodnik i natchnienie organizacji jogicznej zwanej Misją Ramakrishny. Ukochany uczeń Ramakrishny, Swami Vivekananda, ponieważ był mężczyzną oraz słynnym na całym świecie filozofem i praktykiem Jogi, miał znaczne wpływy religijne i polityczne w Kalkucie. Ale Sarada Devi pozostała zwierzchnikiem wspólnoty religijnej w Dakshineswar. Przed swoją śmiercią Ramakrishna zalecił uczniom, aby traktowali Saradę jak swoją Duchową Matkę. Sarada była tak stanowczą, mądrą przewodniczką i doradczynią, że pozyskała posłuch, wdzięczność i miłość otoczenia. Zalecenie Nauczyciela jest więc respektowane do dziś. Widzieliśmy na własne oczy, w Misji Ramakrishny w Poonie, jaką dobrotliwą czcią otaczana jest postać i pamięć Matki Sarady Devi.