ROZWIĄZANIA PROBLEMÓW

Mówisz, że zasypiasz podczas medytacji. Skoro zapadasz w sen, nie możesz robić w tym czasie niczego innego. Natomiast kiedy jesteś w stanie przytomności, staraj się trzymać wszystkie myśli z daleka. Jeśli zaśniesz, stan w którym byłeś przed zaśnięciem będzie kontynuowany po przebudzeniu się. Rozpoczniesz z tego samego miejsca, w którym skończyłeś przed zaśnięciem.

*

Tak długo jak myśli będą aktywne, będzie pojawiał się również sen. Myśli i sen są duplikatami tego samego.

*

Powinniśmy nie sypiać zbyt dużo lub za mało, lecz starać się zachować umiar. Aby uchronić się przed zbyt dużą ilością snu, musimy próbować nie mieć myśli. Należy spożywać tylko sattwiczne pożywienie w rozsądnych ilościach oraz nie przemęczać się fizycznie.

*

Sen jest pierwszą przeszkodą. Druga to obiekty zmysłowe ze świata zewnętrznego, odrywające naszą uwagę. Trzecią są myśli o przeszłych doświadczeniach z obiektami zmysłowymi. Czwartą przeszkodą jest szczęśliwość. W tym stanie myśl jestem tym, który doświadcza szczęśliwości, jest ciągle obecna. Końcowym stanem samadhi, który mamy osiągnąć, jest jedność ze szczęśliwością, zjednoczenie z Rzeczywistością.

Im bardziej będziesz zakorzeniony w sobie, tym bardziej myśli będą zanikać…

Zdyscyplinowane życie, tj. wstawanie o wyznaczonej godzinie, branie kąpieli, recytacja mantr i świętych tekstów, wykonywanie i branie udziału w rytuałach – wszystko to jest dla tych, którzy nie czują sympatii do badania siebie lub nie są zdolni do niego. Dla tych, którzy mogą praktykować tą metodę, wszystkie inne zasady i dyscypliny nie są konieczne.

*

Sukces w skierowaniu umysłu do wewnątrz jest osiągany poprzez praktykę i wyrzeczenie. Uzyskuje się to tylko stopniowo.

*

Nie popadaj w tamas, a kiedy pojawi się sattwa – trzymaj się jej i zrób z niej jak najlepszy pożytek.

*

Myśl nie jestem zdolny do koncentracji, sama w sobie jest przeszkodą. W jakim celu pojawia się ta myśl?

*

Świadomość współistnieje z wyciszeniem umysłu. To jest dokładnie stan, który powinien zostać osiągnięty. Zanurkowanie w siebie, jest koniecznym dla tych, którzy muszą kierować umysł do wewnątrz, aby uniknąć rozproszenia wynikłego z tendencji umysłu do uciekania na zewnątrz. Jeśli natomiast zwycięża głębokie wyciszenie a Świadomość pozostaje odsłonięta, gdzie jest potrzeba nurkowania?

*

Możesz doświadczać wszystkiego, lecz nie wolno Ci na tym poprzestać. Doświadczając przyjemności lub cierpienia, zadawaj sobie pytanie kto doświadcza przyjemności lub cierpienia?, powracaj do sadhany, dopóki przyjemność i ból nie ulegną transcendencji i pozostanie sama Rzeczywistość.