Wysiłek jest koniecznością aż do stanu spełnienia. Szczęśliwość nie będzie kompletną, dopóki Jaźń nie zaistnieje spontanicznie. Do etapu spontaniczności jakaś forma wysiłku jest niezbędna.
*
Boska łaska jest niezbędna dla osiągnięcia spełnienia. Jest ona udzielana tylko prawdziwym wiernym lub joginom. Otrzymują ją wyłącznie ci, którzy wytrwale i nieprzerwanie, dokładając wielkich starań, podążają ścieżką ku wolności.
*
Istnieje stan poza wysiłkiem i brakiem wysiłku. Dopóki nie zostanie osiągnięty, wysiłek jest konieczny.
*
Łaska jest zawsze obecna, lecz praktyka jest niezbędna. Trwanie w Jaźni dzięki wysiłkowi, to jak opanowywanie nieposłusznego byka, aby zamknąć go
w stajni, używając jako przynęty smakowitej trawy i nie dopuszczając do tego, aby się błąkał.
*
Na równi niezbędnymi są: dla ciebie – staranie się, dla guru – pomaganie. *
Wysiłek musi być czyniony w stanie jawy, a Jaźń zrealizowana tu i teraz. *
Bez-wysiłkowa, nie wybiórcza świadomość jest naszą prawdziwą naturą. Dobrze jest, jeśli możemy osiągnąć ten stan i pozostać w nim. Nikt nie może osiągnąć go bez wysiłku – wysiłku rozważnej medytacji.
Powszechnym jest, że każdy nauczyciel czy książka radzą aspirantowi pozostawać w ciszy, lecz nie jest łatwo to osiągnąć. Oto dlaczego wysiłek jest konieczny. Nawet jeśli spotkamy kogoś, kto osiągnął najwyższy stan ciszy
i stałości, możemy przyjąć, że potrzebny wysiłek został wykonany we wcześniejszym życiu. Zauważ, co pomaga Ci trwać bez myśli i zaadoptuj to do medytacji.
*
Jako wysiłek, rozumie się niepozwalanie sobie na trwanie w stanie rozproszenia przez myśli.
*
Sadhany (praktyki duchowe) są potrzebne tak długo, dopóki nie osiągnie się celu. Służą one do usuwania przeszkód.
*
Niektórzy ledwo rozpoczynają praktykę duchową, a już od razu chcą osiągnąć jej szczyt, zapominając o wymaganym wysiłku.
*
Czy istnieje droga na skróty do wyzwolenia? Czy jest to coś, co można kupić w sklepie?
*
To, co jest ważnym, to mocne, niezachwiane postanowienie. Nie ma zbytniej różnicy, czy będziesz koncentrował się na czubku nosa, punkcie pomiędzy brwiami, itp. Prawdziwie istotnym jest, abyś skupiał się w źródle, z którego rozbrzmiewa mantra (jeśli stosowana jest praktyka z mantrą). Utrzymuj uwagę utwierdzoną w tym. Sama wytrwałość wystarczy. Im więcej będziesz medytować, tym łatwiejszym będzie się to stawać. W końcu stanie się czymś naturalnym.
*
Praktyka jest koniecznością. W niej zawarta jest łaska.
Powtarzanie wysiłku ma za zadanie wymazać skłonności. Pozostaw Bogu jego pracę. Rób to, co jest w twojej gestii. Kiedy nadejdzie właściwy czas, odczujesz działanie łaski boskiej. Często czyniony błąd polega na zaniechaniu wysiłku na skutek fałszywego wrażenia o nieobecności łaski boskiej. Nie zaprzestawaj praktyki, gdyż łaska Boga zadziała, kiedy czas dojrzeje.