Na najwyższym poziomie jego nauczania terminy „Bóg” i „ATMAN” – to synonimy wszech-przenikającej Rzeczywistości, która jest osiągalna dzięki Samo-Urzeczywistnieniu. Tak oto, osiągnięcie ATMANA jest osiągnięciem Boga, które dla poszukującego nie jest przeżywaniem Boga, lecz raczej zrozumieniem, że jest On Bogiem. Dla tego ostatecznego poziomu Śri Ramany o naturze Boga należy wiedzieć, że:
1. Bóg jest immanentny i bezforemny: jest Czystym Bytem – Czystą Świadomością.
2. Przejaw pojawia się w Nim za pośrednictwem Jego Mocy, lecz nie jest On twórcą. Bóg nigdy nie działa. On po prostu JEST. Nie ma w Nim woli, ani pragnienia.
3. Byty oddzielne – to iluzja, że nie jesteśmy tożsami z Bogiem; to, co pozostaje po zniweczeniu tej iluzji, jest Bogiem.
Na niższym poziomie Bhagavan mówił o Ishvara, najwyższym Bogu osobowym hinduizmu; o tym, że Ishvara występuje jako postać rzeczywista tylko do czasu, dopóki człowiek wyobraża sobie, że jest oddzielną osobą. Jeśli oddzielny byt istnieje, to istnieje również Bóg, obserwujący aktywność Wszechświata; przy braku indywidualnego – Ishvara nie istnieje.
Oprócz Ishvara, w hinduizmie istnieje wielorakość bóstw, podobnych do bogów norweskiej i greckiej mitologii. Owe bóstwa są główną cechą masowego hinduizmu, a ich realne istnienie, do chwili obecnej, jest powszechnie uznawane. Śri Ramana wielu wyznawców zadziwiał, mówiąc, że istoty te są tak samo realne, jak wierzący w nie ludzie. On zakładał, że po Realizacji, podzielą one los Ishvara, lecz do tego momentu będą one, według Bhagavana, zajmować ważne pozycje w kosmologicznej hierarchii, pieczołowicie dbając o porządek tego świata.