RAMANA GITA
[rozdzial VII]
przekaz Ramany Maharshi
opracowanie w języku polskim
Leon Zawadzki
Samo-poznawanie oraz dyspozycja ku temu
1. Ten siódmy rozdział
zawiera zapis doskonałej rozmowy
Pomiędzy Karshni z rodu Bharatvadżi
i Acharya Ramana.
Jaki jest jego cel?
Czy istnieje większe dobro,
osiągane innymi środkami?
Konieczne więc jest poszukiwanie źródła <ja>- myśli.
a nie studiowanie Pism.
Podczas poszukiwania źródła
ego zostaje wchłonięte przezeń.
całkowicie znika,
To, co pozostaje,
jest istotnym prawdziwym JA,
w całkowitej swej pełni i niewinności.
jest uwolnienie od wszelakich cierpień.
To – najwyższy ze wszystkich rezultatów.
Nie ma niczego, co by go przewyższało.
można osiągnąć innymi sposobami.
Lecz ostateczna Wolność
następuje wyłącznie dzięki Samo-poznawaniu.
Czy człowiek może sam rozpoznać
własną dyspozycję i gotowość?
9-10. Ten, którego umysł jest oczyszczony praktyką upasana
Oraz innymi środkami bądź cnotami,
nabytymi w poprzednich żywotach,
Kto doświadcza niedoskonałości ciała
i obiektów zmysłowych,
a także czuje nieodpartą niechęć,
gdy jego umysł działa
pośród tych obiektów,
I kto rozpoznał, że ciało jest nietrwałe,
tego nazywają godnym ku Samo-poznawaniu.
czyli poczuciu nietrwałości ciała
oraz nie-przywiązywaniu się do obiektów zmysłowych,
Można dowiedzieć się o swojej dyspozycji i gotowości
do Samo-poznawania.
dzięki swemu nie-przywiązaniu do obiektów zmysłowych
i rozróżnieniu,
Czy będzie miał jakąkolwiek korzyść z rytuałów ablucji,
z modlitwy o ustalonej porze, z powtarzania mantr,
z ofiary dla ognia, ze śpiewania Wed, z wielbienia bogów,
Ze śpiewania pieśni chwalebnych, z pielgrzymowania,
ze składania ofiar, z ofiarowania potrzebującym,
oraz z przestrzegania specjalnych praktyk duchowych?
Czy też będzie to wszystko tylko stratą czasu?
a których przywiązania już się kończą,
Wszystkie te wspomagające
sposoby praktykowania
czynić będą umysł coraz bardziej czystym.
15. Dobroczynna aktywność umysłu, mowy i ciała
Niweczy tę przeciwstawnie skierowaną,
błędną,
aktywność umysłu, mowy i ciała.
16. Cała ta aktywność dojrzałych mistrzów,
obdarzonych umysłami najwyższej czystości,
Pomaga światu.
17. Dojrzali mistrzowie dokonują czynności
dla nauczania własnym przykładem
ku pomyślności innych.
A nie ze strachu zaniedbania rytuałów duchowych.
spełniane bez poczucia różnic
i bez przywiązania,
Nie są przeszkodą na drodze Samo-poznawania.
który jest dojrzały
i nieustannie zajmuje się Samo-poznawaniem,
nie skutkuje grzechem.
Ponieważ Samo-poznawanie, samo w sobie,
jest najbardziej chwalebną i najbardziej oczyszczającą
spośród wszystkich czynności.
pełnych gotowości poszukiwaczy:
Rezygnację z działania,
by doświadczać odosobnienia w Jedności
lub działanie dla dobra innych.
to czy jest ona taka sama, czy też inna?
Bhagavanie, bądź tak dobry i opowiedz mi o tym.
drugi – poszukuje tego, kto stara się osiągnąć.
Pierwszy traci wiele czasu,
lecz w końcu osiąga Atmana.
skupionego w medytacji na jedynym obiekcie,
osiąga zogniskowanie na jednym kierunku rozpoznania.
A zogniskowanie umysłu na jednym
prowadzi do przebywania w Atmanie.
nawet sam tego nie pragnąc,
przebywania w Atmanie.
Inny, poszukujący źródła <ja> – myśli,
świadomie przebywa w Atmanie.
wzniosły obiekt medytacji
Pochłaniane są, w końcu,
przez wspaniałą promienistość Atmana.
osiąga się ten sam Cel.
Jeden ucicha w Nim medytacją,
a inny – Wiedzą.
Samo-poznawanie oraz dyspozycja ku temu
w Sri Ramana Gita,
nauce o Brahmanie i Pismach jogi,
spisanej przez ucznia Ramany, Vashisthę Ganapatiego