Maria Pieniążek & Leon Zawadzki
ZEGAR SZCZęŚCIA
Za siedmioma górami,
Za siedmioma lasami
Tańczyło szczęście
Z pięcioma Tattwami
Co to jest szczęście, każdy wie, ale co to są Tattwy, nie
bardzo…
Otóż dawno, dawno temu, w dziwnej i pełnej cudów krainie, którą Hinduszem
zwano, żyły istoty zwane r’shi. Do ludzi całkiem podobne, ale tym się od nich
różniły, że ponoć ze światem bóstw i bogów obcowały i tym sposobem mądrości
się uczyły. Wśród bogactw wiedzy, jakie na ten świat przyniosły, była wieść o
tym, że istnieją pierwiastki rzeczywistości, w języku świątyni zwane Tattwami.
A język ten, którym w świątyni wiedzy bogowie łaskawie porozumiewali się z
r’shi, był pełen znaczenia i każdy dźwięk jego winien był zajmować godne i
właściwe sobie miejsce. Dlatego też tutaj używać będziemy słowa Tattwy, tak jak to
przekazane zostało w świętym języku, w którym r’shi z szacunkiem zwracali się do
świata bogów. Przecież wśród pierwiastków rzeczywistości jeden był szczególnie
ważny, najpierwszy i absolutny, zwany Parama. My nazywamy go Bogiem. Filozofowie z krainy
r’shi nazywali go bytem podmiotowym bądź widzem samym w sobie.
On – Parama – wyłania z siebie Wszechświat. Buduje go z pierwiastków
rzeczywistości. R’shi usiłowali przekazać zborną wiedzę o systemie Tattw. Stworzyli w
tym celu systematy, w których dokładnie opisali strukturę i uszeregowanie
pierwiastków rzeczywistości.
Pierwiastki uszeregowane są od najbardziej subtelnych do najbardziej materialnych
czyli najmniej subtelnych. Wszystkie jednak pierwiastki są emanacjami energetycznymi
jednej podstawowej Pra-Energii. Według systemu Pańczasikha istnieje 25 pierwiastków
rzeczywistości.
Pięcioma Tattwami są najmniej subtelne, czyli najbardziej materialne pierwiastki:
przestrzeń – powietrze – ogień – woda – ziemia. Brzmi znajomo, zaiste. Przypomina bowiem
– znany nam chociażby z astrologii – układ czterech żywiołów.
Jakie to jednak ma znaczenie w tak zwanej praktyce życia codziennego? Otóż, jak
wiadomo, ludzie opracowali kalendarz. Mierzenie czasu odbywa się na podstawie obserwacji
astronomicznych. W pomiarach czasu stosujemy naturalny rytm cyklów, w tym cyklu
dobowego i rocznego. Doba ma 24 godziny, godzina 60 minut itd. Ów ?sztywny? układ
pomiaru nie informuje nas jednak o rytmicznych zmianach pory doby: co najwyżej dostarcza
informacji, że tego to właśnie dnia Słońce w tym to właśnie miejscu na Ziemi
wschodzi o tej właśnie godzinie, minucie itd…
Z doświadczenia wiemy, że inaczej czujemy się o wschodzie Słońca i że nasze
samopoczucie zmienia się w zależności od pory doby. Zaś pora doby zmienia się w
zależności od pory roku… Czy w tych zmianach jest jakaś reguła, czy występuje
tu jakiś rytm?
R’shi, którzy zajmowali się również astronomią i zależnością naszego samopoczucia
od rytmów niebiańskich, twierdzą że tak, owszem, istnieje taka współzależność.
Tattwy bowiem, zwane przez astrologię żywiołami, otrzymują kolejno dominujący
wpływ na konkretne miejsce na Ziemi. Przy czym, ponieważ Ziemia się obraca, zarówno
wokół własnej osi, jak wokół Słońca, to w każdej chwili wszystkie Tattwy mają
swój udział w konstruowaniu Aury Ziemi. Dla konkretnego miejsca, np. Krakowa, impuls
tattwiczny, czyli emanacja energetyczna kolejnych Pięciu Tattw, następuje co 24 minuty.
Dla obserwatora zaś najłatwiej będzie, jeśli odliczanie działania kolejnych Tattw
rozpocznie dokładnie o wschodzie Słońca.
Skąd wzięły się owe magiczne 24 minuty? Dla obserwatora na Ziemi stanie się
to jasne, jeśli zrozumie, że jest to efektem relacji pomiędzy dobowym pozornym ruchem
Słońca i dobowym ruchem Księżyca. Przeciętna prędkość Księżyca, mierzona w
stopniach, wynosi 10 na 2 godziny, natomiast Słońce przemieszcza się ruchem
pozornym 1o na dobę.
Układ: Słońce – Księżyc oraz pozostałe planety stanowi szczególną konfigurację
energetyczną. Można sobie wyobrazić tę konfigurację jako kosmiczną antenę, która
przyjmuje z centrum galaktyki przekaz energetyczny. W naszych receptorach
przekaz ten odczytujemy na wielu poziomach, m.in. jako Tattwy.
Pięć Tattw – przechodząc kolejno jedna w drugą – dokonuje w ciągu 2 godzin
pełnego Impulsu Zmiany.
120 minut podzielone przez 5 wynosi 24 minuty.
Czy aby to wszystko jest prawdą? Jeśli mamy odpowiedzieć, to najpierw zwróćmy
uwagę na taką ciekawostkę: w dość odległej od Hinduszu krainie; przez r’shi zwanej
Czin (my nazywamy ją Chinami), mędrcy odkryli zasadę Pięciu Elementów. Według tej
zasady uporządkowali wiedzę o energetycznej budowie ludzkiego ciała. Rozpoznali zegar
biologiczny, który w cyklu dwugodzinnym odmierza impulsy w kanałach energetycznych
organizmu. Każdy organ ciała ludzkiego otrzymuje w ciągu doby swoje 2 godziny
największej aktywności. Również i w tym systemie odliczanie najłatwiej jest
prowadzić od wschodu Słońca, kiedy największą aktywność otrzymuje okrężnica.
Oczywiście to, że jacyś mędrcy coś odkryli, i w dodatku tak dawno temu, nie jest
dla naszych krytycznych umysłów żadnym dowodem prawdy. Pozostaje więc tylko
praktycznie sprawdzić na samym sobie, jak to działa…
Biblioteka Wiedzy Potrójnej wydała Zegar Szczęścia – Tattwy.
Przez wiele lat sprawdzaliśmy działanie Tattw na sobie, następnie zaś
opracowaliśmy Zegar. Uczyniliśmy to od nowa, ponieważ wydany w Bydgoszczy, w latach
trzydziestych, Tattwiczny zegar szczęścia Fr. A. Prengla zawiera,
niestety, poważny błąd. Chodzi o kolejność Tattw. Z szacunku dla tego wybitnego
astrologa nie tylko przebadaliśmy cykliczność Tattw na sobie samych, ale także
zagłębiliśmy się w literaturę tematu.
R’shi twierdzili, że szczęście pojawia się, gdy człowiek żyje zgodnie z rytmami
natury. A ponieważ r’shi znaczy mędrzec, wiedzący…
W każdym razie Zegar daje do ręki prosty instrument, który pozwala ustalić, w jakiej
Tattwie znajdujesz się w danym momencie i co byłoby najlepiej robić, a czego unikać.
A jeśli już, Czytelniku, chcesz dowodu prawdy, to podajemy starą metodę badawczą
z krainy, w której mieszkali r’shi. Otóż najpierw zauważono, o czym już w
Biblii, że On – Parama – Bóg tchnął w nas życie (oddychamy). Tchnienie ujawnia
się w nas jako Cztery Fazy Oddechu (wdech – zatrzymanie – wydech – zatrzymanie). R’shi
zaobserwowali, że cyklicznie, naprzemiennie zmienia się aktywność kanałów
oddechowych i że ta zmiana następuje rytmicznie co… 2 godziny (zbadaj!). Oto
najciekawsza część ćwiczenia – eksperymentu: oddychając, podstaw pod nos lusterko;
oddychaj przez chwilę, aż osiądzie na lusterku para wodna; następnie odłóż lusterko
i przyglądaj się tej formie, którą tworzy znikająca para wodna. Zauważysz, że
przyjmuje ona 5 różnorakich kształtów, w zależności od aktualnej Tattwy. Sprawdzaj
to, posługując się Zegarem Szczęścia. Jeśli natomiast jesteś, Czytelniku, zbyt
leniwy, to sprawdzaj Zegar w bezpośrednim działaniu.
Przypominamy jednak, że na co dzień nie żyjemy zgodnie z rytmami natury. Dlatego
nasza dysharmonia wpływać będzie na przebieg sprawdzianu. Jeśli jednak potraktujemy
sprawdzian jako ćwiczenie harmonizujące nas samych, to pożytek z Zegara będzie
potrójny.
JAK POSŁUGIWAć SIę ZEGAREM SZCZęŚCIA?
Szczegółowa instrukcja wraz z tabelą wschodów Słońca dla 1-go dnia każdego
miesiąca i sposobem obliczania zawarta jest w Tattwicznym Zegarze Szczęścia.
Patrz FORUM – POLECAMY [sprzedaż wysyłkowa]
www.logonia.org