W swojej książce Drzewo Jogi mistrz Iyengar mówi: W
praktyce asany są obecne wszystkie człony jogi – jest ich osiem. Poszczególne
człony yogangi porównuje do struktury drzewa: yamy porównuje do korzeni, pień drzewa
jest obrazem niyamy, gałęzie są jak asany i.t.d. Ta piękna książka ukazuje całą
głębię praktyki jogicznej. Każdy czyn, gest, postawa jest możliwością zjednoczenia
wszystkich poziomów bytu: od fizycznej komórki do jaźni. Warto o tym pamiętać
ćwicząc asany. Vrkasana będzie nam o tym przypominać.
Ta asana jest jedną z pozycji
stojących i równoważnych. Pozycja utrzymywana jest na jednej nodze i – w pełnej wersji
– z zamkniętymi oczami. Wymaga znacznej koncentracji w utrzymaniu równowagi, z
jednoczesnym czuciem siebie od wewnątrz. Tak, jak prawdziwe drzewo, łączy Niebo
i Ziemię; choć nieruchome, gotowe jest przyjąć wszelkie poruszenia płynące z
zewnątrz. Żywotne soki czerpie z ziemi, poprzez wiatr rozmawia z niebem a rozmowy te
nie mogą zakłócić jego stabilności i równowagi .Wszystko więc zależy od siły jego
korzeni, podłoża na którym rośnie, elastyczności pnia i gałęzi oraz siły wiatru.
Początkujący dobrze wiedzą, że wystarczy jedna myśl, żeby stracić
równowagę ustalonej pozycji. Możemy więc sobie pomóc w utrzymaniu równowagi przez
przykucie uwagi do nieruchomego obiektu zewnętrznego, może to być jakiś niewielki
przedmiot lub punkt. Na początku ustawiamy go przed sobą na wysokości naszych oczu.
Wraz z postępami w ćwiczeniu ustawiamy go coraz niżej (na ścianie, podłodze) i coraz
bliżej, aż do momentu kiedy w naturalny sposób najpierw przymykamy a potem zamykamy
oczy. Najlepiej utrzymać wtedy skupienie na ośrodku serca Anahata, potem na
poczuciu (stan) jestem Ahamkara. W taki sposób dokonuje się przesunięcie
skupienia z przedmiotu zewnętrznego na stan wewnętrzny.
Tak ćwiczymy przejście od równowagi zewnętrznej do równowagi wewnętrznej,
od możliwości bycia w równowadze w świecie zewnętrznym do bycia w równowadze w
świecie wewnętrznym.
Opis ćwiczenia:
- Pozycja wyjściowa Tadasana. Wzrok skierowany na nieruchomy punkt przed sobą.
- Przenieś ciężar ciała na jedną nogę. Wtop stopę w ziemię i wypuść
korzenie, połącz się ze stabilnością Ziemi. - Powoli podnieś drugą nogę zgiętą w kolanie i umieść swoją stopę na
wewnętrznej stronie uda drugiej nogi, tak aby pięta znajdowała się blisko krocza, a
palce stóp lekko przesunięte do tyłu. Dobrze jest lekko docisnąć stopę do uda. Taki
układ stopy zablokuje kolano, umożliwiając stabilną postawę. Można też położyć
stopę w przeciwległej pachwinie (jak w pół-lotosie). - Unieś ręce nad głową, połącz dłonie w prosty sposób lub odwracając je o
180 stopni. Ręce powinny być rozluźnione tak, aby oddychanie było swobodne. Połącz
się z otwartością Nieba. - Oddychaj głęboko i swobodnie. Przy każdym wdechu odrobinę wyciągnij
kręgosłup tak jakbyś rósł (przy wydechu nie opadaj). - Utrzymaj postawę w maksymalnej równowadze tak długo jak jest to możliwe.
- Łagodnie wróć do postawy wyjściowej. Wykonaj całe ćwiczenie w oparciu o
drugą nogę.
Efekty Vrkasany
a) poziom fizyczny: poprawia postawę ciała, zwiększa elastyczność stawów,
ćwiczy zmysł równowagi.
b) poziom psychiczny: zwiększa stabilność psychiczną i wiarę w siebie.
c) poziom duchowy: wspomaga doświadczanie stanu ja jestem oraz
wewnętrznej równowagi i spokoju.
www.logonia.org