Asana ta jest nazywana królową wszystkich asan. Śirsha znaczy głowa, asana – pozycja.
Asana ta wiele wersji i jest jedną z najważniejszych i zarazem podstawowych asan. Jej oddziaływanie jest niezwykle rozległe i dotyczy zarówno ciała jak umysłu. Ma też znaczenie ekwiwalentne, ponieważ gdy przychodzimy na świat to głowa zazwyczaj pojawia się pierwsza. W stanie jawy głowa dotyka nieba. Czaszka głowy zamyka mózg, chroniąc najważniejszy organ centralnego układu nerwowego – tysiącpłatkowy lotos mózgu. Cały system nerwowy podłączony jest do tego centrum, w którym niezwykle ważna jest szyszynka i przysadka. W głowie znajdują się także tzw. bramy percepcji, w których posadowione są i poprzez które uzyskują połączenia z mózgiem podstawowe narzędzia ujmowania rzeczywistości: oczy, uszy, nos, język i wszystkie zmysły. Starożytne księgi mówią, że stojąc na głowie odwracamy bieg czasu. Zapewne dlatego, że w tej sytuacji stopy, które zwykle dotykając ziemi pozwalają nam na poruszanie się w przestrzeni i czasie, w tej pozycji pozostają nieruchome kontaktując się z niebem, a głowa dotyka ziemi. Sirahasana jest ćwiczeniem równoważnym i jako taka nie wymaga specjalnego wysiłku ani nadmiernego napięcia mięśniowego. Proponuję aby wykonywać ją w dwóch fazach. W pierwszej uczyć będziemy się przenoszenia ciężaru ciała na głowę i utrzymywania równowagi, a w drugiej dopiero będziemy prostować nogi przechodząc do stania na głowie.
Opis ćwiczenia:
1.Uklęknij i ręce połóż na ziemi tak, aby łokcie odsunięte były od siebie na odległość przedramion, dłonie mocno splecione. Dobrze ułożone ręce tworzą stabilny trójkąt równoboczny.
2.Oprzyj szczyt głowy na podłodze tak aby splecione dłonie obejmowały ją stanowiły dla niej oparcie.
3.Unieś biodra, prostując delikatnie nogi (można drobnymi kroczkami przybliżyć nieco nogi do tułowia), przenieś ciężar ciała na głowę, jednocześnie powoli prostuj plecy.
4.Prostujacy się kręgosłup i unoszenie bioder pozwala na oderwanie nóg od ziemi. Postaraj się utrzymać równowagę wyciągając kręgosłup do góry przez kilka chwil, potem minut. Nogi pozostaw zgięte.
Na tym kończy się pierwszy etap realizacji ćwiczenia. Wykonana została ardhaśirshasana. Możesz powoli wrócić do pozycji klęcznej. Nie wstawaj zbyt gwałtownie, poczekaj aż wyrówna się ciśnienie.
6.Gdy ugruntujesz się w tej postawie i twoja równowaga
będzie stabilna, możesz przejść do następnego etapu salamba (z podparciem) śirshasany. Wyprostuj nogi wyciągając je i swój kręgosłup do góry utrzymując ciało prostopadle do podłogi. Swobodnie oddychaj, rozluźniając wszystkie mięśnie nie uczestniczące w utrzymaniu postawy.
7. Pozostań w tej pozycji, w zależności od własnych możliwości, najpierw około 1 minuty, potem – podczas kolejnych sesji ćwiczebnych – wydłużaj ten czas do 5 minut. Kończąc asanę zegnij nogi w kolanach i powoli wróć do klęku. Ułóż zwinięte dłonie w pięść jedną na drugiej i na nich oprzyj czoło. Pozostań w tej pozycji dopóki nie ureguluje się ciśnienie.
Nie bój się upadku. Jeżeli stracisz równowagę:
rozłącz palce u rąk, rozluźnij ciało (niech stanie się miękkie), zegnij nogi w kolanach i zrób tzw. fikołka. To proste i bezpieczne wyjście z opresji.
Efekty Śirshasany
Fizyczny: odżywia, dotlenia, energetyzuje komórki mózgu; pobudza szyszynkę i przysadkę; reguluje krwioobieg, powoduje wzrost hemoglobiny we krwi, rozgrzewa i odżywia całe ciało; wzmacnia naczynia krwionośne w głowie, płuca i serce, kręgosłup. reguluje gospodarkę hormonalną całego organizmu.
Psychiczny: równowaga, pewność siebie, stałość, większa dyscyplina i uwaga oraz tolerancja w znoszeniu przeciwności.
Duchowy: rozszerza horyzonty duchowe; pozwala na zmianę nawykowej percepcji zmysłowej, oraz przekroczenie uwarunkowań czasoprzestrzennych.
)